15.4.06

Feliz día de la República más uno

Lo cierto es que tenía pensado escribir algo para conmemorar el 75 aniversario de la proclamación de la 2ª República española, injustamente abolida y mucho más liberal de lo que nos dicta el recuerdo nostálgico. Sin embargo, ciertas circunstancias me mantuvieron alejado del ordenador durante todo el 14 de abril. Gracias al azar de las relaciones personales, me vi implicado en una reunión de los amigos que el ínclito Zenón de Elea hizo durante la época en la que se dedicó a saquear Hamburgo.

Permanecí despierto durante 44 de las 48 que sumaron el jueves y el viernes santo, bebí mucho alcohol y compartí cama con una mujer hermosa, pero de conversación plomiza, a la que es probable que no vuelva a ver en mi vida. Entre madrileños, italianos, alemanes, cordobeses, argentinas, malagueñas y un friki de Ourense, hice de guía turístico y gastronómico, de blanco para bromas y de anfitrión sustituto, toda una prueba para mis habilidades sociales escasamente desarrolladas.

Honestamente, y lo escribo para acordarme dentro de unos años, he tenido pocos momentos tan intensos en mi vida, así que gracias, chicos y chicas que nunca leeréis esto. Gracias, Jimmy, el republicano, Roberto "el Oli", discreto hombre casto por fuerza, Alex, rubio cañí, Mariana, experta en comer y beber, Alessandro, cuasi-cínico de gran potencial, Gabrielle "Chicho", pasión italiana, y Jesús "Bambino", gran depravado y mayor humorista. Gracias a Carmen, otra Carmen en la que pensar en mis días de fría autocompasión, y, sobre todo, gracias a Pablito-Zenone, jodido crápula, te echaré de menos cuando te largues a Madrid, aunque sé que al decírtelo sólo te daré una excusa para lanzar uno de esos comentarios destructivos que sueles esgrimir.

¿Y qué más? Sólo que espero que la 3ª república llegue antes de que tengamos que celebrar el centenario de la 2ª. Juanca tío, toca jubilarse.

6 comentarios:

O Nadador dijo...

Non te olvides do bando nacional (eu, ocioso e Messi) que compartimos a opening night e vimos nacer un seductor de after hour onde antes só críamos ver un cínico coleccionista de comics.

elduende dijo...

Non, non me olvidaba de vos nin de Mike, que algo tamén estivo, pero non quixen facer unha crónica completa da troula porque tería levado 247 parágrafos aproximadamente. Espero que o teu anceio de protagonismo non ten impida perdoarme.

E de seductor, nada, ¿que máis quixera eu? Máis ben elemento casual e blanco de burlas.

Anónimo dijo...

Pensaba que aproveitarías a ocasión para continuar coa túa saga e escribir a entrada referente á "luxuria", unha vez documentado sobre o tema durante a noite de autos. No seu lugar, ¡sorpréndesnos aos teus fideis lectores cunha crónica ateigada de confidencias, con nome e alcumes dos protagonistas de tan gran xesta alcólico-heroica! ¡O Duende sen subterfuxios, falando directamente do individuo con nome , dous apelidos e número de DNI baixo o que se oculta na vida real!

O Nadador non o di, pero durante as horas máis intensas da esmorga, as inmediatamente posteriores á túa elegante desaparición, cando calquera acontecemento aumentaba o grao de feliz irrealidade dunha noite que xa se convertera en día, nesas horas afortunadas, ti, Duende, eras o seu (noso) ídolo digno de toda admiración e homenaxe.

Logo, cando estivemos a piques de abalanzarnos sobre Bugallo (alcalde, que non conselleira) ás doce do mediodía no paseo da Alameda, tomamos conciencia da nosa delicada situación e disolvímonos pacíficamente, camiño das nosas respectivas conversas co Señor Roca.

Precisaremos máis que esta entrada para reconstruir a secuencia dos feitos desa Paixón do Post-Erasmus.

A.F.Torreiro dijo...

O triste dalgunhas cousas é que ninguén se acorda nunca dos ausentes... Ídesme facer chorar cabróns... Para un día que vos deixo sós e mirade o que facedes, desjrasiaos... Para a próxima invitádeme que teño coche e vou...

O que máis me doeu foi que Zenón non se viñera despedir "como dios manda"...

En fin: Saúde, República e Leonor (Watling)

qwvqqhr

A.F.Torreiro dijo...

Ahora bien... He de romper una lanza en favor de la monarquía... Sí, lo reconozco, me declaro monárquico (mejor dicho Juancarlista)... Qué le voy a hacer. Me cae bien el hombre gracias al cual Tejero no llevó a buen término su "sesientencoño" (vale... diréis que no fue sólo él o lo que sea... pero el que dio la jeta en la tele sí fue él que me lo dijo mi madre que lo vio mientras hacíamos las maletas para huir a Portugal por rojos y comunistas). La monarquía (española) me cae bien, son cercanos, parecen joviales y no molestan. No creo que pagaríamos menos impuestos si no estuvieran (o se redirigirían para otras causas) y, sinceramente, aún estamos en edad de tener un hijo que en el futuro de el braguetazo y a vivir de España (sí... Soñar tb es gratis)... Imaginaros: ZONULACATRO. VIZCONDE DE COMPOSTELA... Suena bien ¿eh?

bftgjbka

elduende dijo...

Mmm... Italia...