10.12.06

Gases nobles

¡BOM!, dijo la caldera. La vieja maquina tembló, chilló y se retorció como el propietario de una ETT al que le hubiese nacido conciencia social. Mirando la chapa agrietada, Sonia Escolopendra supo que había estado a punto de diñarla. Enfadada porque no había agua caliente en la ducha, se puso a toquetear y abrió el gas sin querer. El preciado recurso traído de Argelia fluyó libre durante decenas de segundos pero, esclavo de las leyes de la Física, provocó una pequeña explosión cuando la muchacha accionó el mechero eléctrico.

Con la cabeza llena de titulares sobre edificios destruídos por despistes con el gas natural, Sonia decidió que cambiaría de vida. No más fumar, beber y salir. Se quedaría en casa y entrenaría para cumplir su sueño de ser sexadora de pollos.

Esa misma noche, borracha y puesta de MDMA, conoció al hombre de su vida en un tugurio. Entre los dos, volvieron a inventar el sexo. A Sonia le tocó la lotería de Navidad, en la participación del colmado de su barrio, pero nunca llegó a enterarse porque apenas salió de su casa en tres meses, ocupada en añadirle apéndices al Kama Sutra.

28 años despues, él murió de cáncer linfático. Sonia Escolopendra, viuda de Manuel Chinchilla, consideró la posibilidad de suicidarse abriendo el gas. Pero las grietas de la caldera le hicieron recordar que la vida le había sido regalada por segunda vez, así que trasladó parte de la capacidad regenerativa de su hígado a su destrozado corazón y sacó adelante a sus dos hijos.

Paco Chinchilla llegó a ser sexador de pollos. Natalia Chinchilla se hizo dependienta de una tienda del Emporio Inditex y se ligó a un señor cuya cuenta corriente la hizo feliz. Tras haber dado varias vueltas alrededor del sol, metieron a su madre en un galeasilo, financiado por la Vicepresidencia de la Xunta.

En su nuevo hogar, Sonia Escolopendra mantuvo un romance platónico con un octogenario de Vistipoi, que todos los días de luna nueva le regalaba bocadillos de setas con grelos, y luego murió de una parada cardiorrespiratoria, como suele pasar.

La caldera estalló en llanto al enterarse de la noticia.

Moraleja: No dejes que el gas natural guíe tu vida.

18 comentarios:

Anónimo dijo...

ein?

elduende dijo...

Ya, ya, a veces me paso de surrealista. Es una cuestión de higiene mental.

Y fecilidades por tu nuevo equipamiento electrónico.

Anónimo dijo...

Gracias, gracias, no te respondí el mensaje por meterte con mi mochila, esa que lleva unos cuantos años tirada por casa (siguiendo tu teoría lo mio si que es previsión).

Sobre tu post ... pues si, surrealismo es la palabra. Al principio parecía "Me llamó Earl", por lo de descubrir una nueva forma de ver la vida, y el resto ... deberías apuntarte a guionista de "Little Britain".

Anónimo dijo...

Así que otra vez con subversividades, sr.Duende? Co gallo de los gases elitistas nos deleita con una apología de la República Ayopaya creada por el guerrillero José Manuel Chinchilla . Desde luego, no tiene remedio.
Coincido con api en que no debería malgastar sus talentos dedicándose únicamente al diario más importante del universo quarkico y a deleitar a sus humildes blogyeurs, opino que podría sacar beneficio económico de sus entretenidas desbarradas.

PD: Pequeño apunte tocapelotas, si la srta. Escolopendra iba muy puesta de MDMA al tiempo que borracha dudo mucho que esa noche volvieran a inventar el sexo...

A.F.Torreiro dijo...

"Brillaba, brumeando negro, el sol;
agiliscosos giroscaban los limazones
banerrando por las váparas lejanas;
mimosos se fruncían los borogobios
mientras el momio rantas murgiblaba.


!Cuídate del Galimatazo, hijo mío!
!Guárdate de los dientes que trituran
y de las zarpas que desgarran!
!Cuídate del pájaro Jubo-Jubo y
que no te agarre el frumioso Zamarrajo!


Valiente empuñó el gladio vorpal;
a la hueste manzona acometió sin descanso;
luego, reposóse bajo el árbol del Tántamo
y quedóse sesudo contemplando…


Y así, mientras cavilaba firsuto.
!!Hete al Galimatazo, fuego en los ojos,
que surge hedoroso del bosque turgal
y se acerca raudo y borguejeando!!


!Zis, zas y zas! Una y otra vez
zarandeó tijereteando el gladio vorpal!
Bien muerto dejo el monstruo, y con su testa
!volvióse triunfante galompando!


!¿Y haslo muerto?! !¿Al Galimatazo?!
!Ven a mis brazos, mancebo sonrisor!
!Qué fragarante día! !Jujurujúu! !Jay, jay!
Carcajeó, anegado de alegría.


Pero brumeaba ya negro el sol;
agiliscosos giroscaban los limazones
banerrando por las váparas lejanas;
mimosos se fruncían los borogobios
mientras el momio rantas necrofaba…"

Se nos puso Lewiscarrollesco el duende... Espero que no tire hacia las infantas como él :P

elduende dijo...

¿Demasiada sorpresa? Pues ya había hecho antes incursiones en la pseudoliteratura. Como esta, o esta otra.

API, no he visto "Little Britain", pero alguien me ha dicho que me va a gustar...

Señorita Norimaki, sus elogios se agradecen y si sabe de alguien dispuesto a pagar porque yo escriba este tipo de relatillos, remítamelo, que estaré encantado de hacer negocios con él.

Y muy aguda su puntalización, desde luego. La señorita Escolopendra no tuvo a bien revelarme los detalles de esa primera noche, pero me imagino que, dadas las condiciones, sería horrible. El sexo lo reinventaron después, a lo largo de los meses.

Zonu,estoy seguro de que Lewis Carroll se ha removido en su tumba por la comparación, pero no, no tengo ninguna Alicia Liddell en mi corazoncito, ni siquiera tras la revisión de Alan Moore.

Bautista dijo...

No sé porqué demonios echo en falta la presencia de un butanero en toda historia de amor y gases nobles. Y no me refiero al cine porno, so cochino.

PD: le he dejado un breve recado en el Blog de Elianinha. Me han llegado ecos de su presencia en el espectáculo teatral y aguardo una breve crónica esta semana, a poder ser con una caña delante.

A.F.Torreiro dijo...

Añadiendo un off topic como una casa pero respondiendo a la cita comiquera a Allan Moore he de manifestar, para albricias y jolgorios de muchos, lo siguiente:

Por fin reeditan WATCHMEN, cojones... Ya era hora... Ahora habrá que esperar a ver si es cierto o no y cuándo saldrá...

Offtopicoff

Anónimo dijo...

Ai, cheguei antes ca Arale!!! Teño que contarche o que pasou onte. Conversa diante do Principal:
SARA: Ah, teño un recado. Mandoume unha mensaxe Duende(utilizou o teu nome offline) de Gran Hermano...
Arale Eli rotas de risa.
SARA (chorando de risa tamén): É que como lle teño GH...

Anónimo dijo...

Vale, pido papas!, :D

Anónimo dijo...

jip, jip, sr.Duende, non sabiamos das súas conexións coa casa de Guadalix de la Sierra...é vostede unha caixa de sorpresas.

elduende dijo...

¡Ah! El gran debate de las siglas GH. Para los iniciados, son una abreviatura del nombre del diario en gallego más importante a ambos lados del Merididano de Greenwich. Para el 99,3% de la población, se refieren a un monton de tipos chungos encerrados en una casa. No crean que es la primera vez que sufro el equívoco.

En todo caso, me temo que soy demasiado normalito como para que me manden a Guadalix. Nunca me ha dado por el cosplay, ni nada de eso.

Elianinha dijo...

que tal por área central este sábado night?

elduende dijo...

Pues iba con el Nadador y la Mona (uso sus nombres cibernáuticos para preservar sus integridades) a ver Babel, así que bien. Buena peli y tal...

¿Tienes espías o es que te da vergüenza saludarme en público? ;)

Elianinha dijo...

Non teño espías (nin matóns do colexio de xorna), pero é que quedábasme demasiado lonxe, e tería que correr para poder alcanzarte, e tendo en conta que chegaba tarde ao cine (María Antonieta), era un pouco ridículo para chegar coa lingua fóra e dicir "Ola, (2 respiracións para coller aire) teño que pirar, (dose de ventolín) alégrome de verte", e seguir correndo polo cuadrilatero. O máis probable sería que a próxima vez que me vises, o que correses foses ti. Non sei se retratei a situación... ;)

Elianinha dijo...

E digo eu, porqué me aparece este como o último post? bizarro cando menos... Babel está moi ben.

elduende dijo...

Pois non sei por qué demo te aparece esto como post máis novo. Nin sequera está xa na páxina principal... de feito, so vin a túa chamada de atención porque os amables señores de Blogger avísanme no correo cando recibo un comentario.

Sobre o noso encontro na distancia, non te preocupes, xa imaxinaba algo así. Créome que non teñas espías, pero sobre os matóns colexiais, teño as miñas dúbidas... :)

E, xa que estamos de lareta ¿que foi desas blogocañas? E máis difícil quedar convosco que con Alberto Núñez Feijóo...

Elianinha dijo...

Bueno, tanto arale coma min andamos máis ben liadiñas, pero andabamos pensando en facer unha blogoxantanza, un sábado á tarde (para compensar as blogocañas atrasadas), non sei que che parece. Podíamos coller un sábado (por ex. 3 feb) e ir de tapeo polo franco ou así. Podemos montar unha gran convocatoria.